GERMANIA – Liber I,8

Memoriae proditur quasdam acies inclinatas iam et labantes a feminis restitutas constantia precum et obiectu pectorum et monstrata comminus captivitate, quam longe inpatientius feminarum suarum nomine timent, adeo ut efficacius obligentur animi civitatum, quibus inter obsides puellae quoque nobiles imperantur. Inesse quin etiam sanctum aliquid et providum putant, nec aut consilia earum aspernantur aut responsa neglegunt. Vidimus sub divo Vespasiano Veledam diu apud plerosque numinis loco habitam; sed et olim Albrunam et compluris alias venerati sunt, non adulatione nec tamquam facerent deas.

  Veleda era una donna appartenente alla popolazione germanica dei Bructeri. Figura femminile carismatica e venerata, la sua persona era oggetto di un vero e proprio culto personale. Catturata dai Romani venne deportata a Roma, dove perse il suo status semi-divino. Probabilmente, lo stesso Tacito ebbe modo di conoscerla e ne parla nelle sue Historiae (Liber IV; 61-65. Liber V; 22-24).